Dementieweb > Verhalen > Dagboeken > Luut

Luut (1941) woont samen met zijn vrouw Lieke in het Groningse Roden. Vroeger was hij socioloog aan de Universiteit van Groningen. Hij komt graag in het Odensehuis. Het inkijkje dat hij hier geeft in zijn leven met dementie is soms ontroerend, dan weer opbeurend, maar altijd openhartig.



''Dit is Luut uit Roden. Ik merk dat dementie leidt tot verlies van allerlei contacten. Eh, daar word je soms niet, ben je soms niet blij mee. Zo krijg ik ...



"Wat de dementie betreft, niets bijzonders te melden. Het gaat allemaal, zo als dat heet, langzaam bergafwaarts. Maar nog niet zo steil bergafwaarts dat ik het niet meer kan hanteren. ...

 



"Ik wilde iets meer weten van mijn inkomstenbelasting. Nou dat is een onderwerp wat jullie niet vaak te horen zullen krijgen. En daar is de boekhouder van mijn vrouw, ...



"Goedemorgen, dit is Luut uit Roden. Ik ga zo meteen naar het Odensehuis in Groningen. En daar wil ik jullie even mijn invulling van laten weten. En die beginletters van ...



"Ik wil jullie vandaag vertellen dat de zoon van mijn echtgenote uit de Verenigde Staten op bezoek is voor een paar dagen omdat hij z'n visum moet verlengen. Ik heb ...



"Ik stond vanmorgen voor de spiegel, en ik dacht, mijn gezicht aanschouwende, bekijkende, d'r is niks aan mijn gezicht veranderd. Ik heb nog niet de wezenloze blik die je soms ...



"Het betekent veel, mijn praatjes met De Dementiedagboeken, want ik heb het idee dat ik daardoor bijdraag aan dat jullie beter inzicht kunnen krijgen in dementie. Het is progressief, en ...



"Een merkwaardig verschijnsel van dementie is ook dat je je partner, waarmee je tot dan toe een gelijke relatie had, nou moet beschouwen als ongelijk. Want zij is niet dement, ...



"Ik heb gisteren een gesprek met mijn huisarts gehad. Daar waren een vijftal punten die ik onder zijn, haar aandacht gebracht heb. Die zal ik vanwege de goede contacten met ...
Meer items